Nazal aspergillozis, Aspergillus cinsine ait mantarların neden olduğu bir enfeksiyondur. Bu mantarlar, köpeklerin burun boşluğunu ve sinüslerini enfekte eder. Nazal aspergillozis genellikle kronik ve zorlayıcı bir enfeksiyon olup, özellikle genç ve orta yaşlı köpeklerde yaygındır. Mantar sporları toprakta, çürüyen bitki örtüsünde ve organik maddelerde yaygın olarak bulunur ve enfeksiyon, bu sporların solunmasıyla oluşur.
Belirtiler
Nazal aspergillozis belirtileri genellikle enfeksiyonun şiddetine ve yayılma derecesine bağlı olarak değişir. En yaygın belirtiler şunlardır
1. Burun Akıntısı
– Tek taraflı veya iki taraflı kalın, sarımsı-yeşil renkte akıntı.
– Bazen kanlı olabilir (epistaksis).
2. Burun Kanaması
– Tekrarlayan burun kanamaları.
3. Hapşırma
– Sık ve şiddetli hapşırma.
4. Yüzde Şişlik
– Enfeksiyonun yayıldığı bölgedeki yüz dokularında şişlik.
5. Yüzde Ağrı ve Hassasiyet
– Yüzde ağrı ve dokunmaya karşı hassasiyet.
6. Yüzde Deformasyon
– İleri vakalarda, burun köprüsünde veya yüz kemiklerinde deformasyon.
7. Burun Deliklerinde Renk Değişimi
– Mantar plaklarının oluşturduğu beyaz, grimsi renk değişimleri.
Bulaşma Yolları
Nazal aspergillozis, köpeklerin çevrede bulunan Aspergillus sporlarını soluması yoluyla bulaşır. Sporlar, toprakta, çürüyen bitki örtüsünde ve organik maddelerde yaygın olarak bulunur.
1. Çevresel Maruziyet
– Bahçede, parkta veya çiftliklerde bulunan köpekler, mantar sporlarına maruz kalabilir.
Teşhis
Nazal aspergillozis teşhisi, veteriner hekimin klinik belirtileri değerlendirmesi ve çeşitli tanı testleri ile konur.
1. Klinik Değerlendirme
– Veteriner hekiminiz, köpeğinizin belirtilerini ve sağlık geçmişini değerlendirir.
2. Rinoskopi
– Burun boşluğunun doğrudan görüntülenmesi için kullanılan bir endoskopik prosedür. Rinoskopi sırasında, mantar plaklarının varlığı gözlemlenebilir ve biyopsi alınabilir.
3. Biyopsi ve Kültür
– Enfekte dokulardan alınan biyopsi örnekleri laboratuvarda incelenir. Aspergillus mantarlarının varlığı doğrulanır.
4. Radyografi (X-ray) ve Bilgisayarlı Tomografi (CT)
– Burun boşluğu ve sinüslerin görüntülenmesi, enfeksiyonun yayılma derecesini belirlemek için kullanılır.
5. Serolojik Testler
– Aspergillus antikorlarının varlığını tespit etmek için kan testleri yapılabilir.
Tedavi
Nazal aspergillozis tedavisi, antifungal ilaçlar ve bazen cerrahi müdahaleyi içerir.
1. Antifungal İlaçlar
– Topikal Antifungaller Burun boşluğuna doğrudan uygulanan klotrimazol veya enilkonazol gibi ilaçlar. Bu tedavi genellikle bir endoskopi sırasında veya genel anestezi altında yapılır.
– Sistemik Antifungaller İtrakonazol veya flukonazol gibi ağızdan alınan antifungal ilaçlar. Bu ilaçlar genellikle uzun süreli kullanımı gerektirir.
2. Cerrahi Müdahale
– İleri vakalarda, enfekte dokuların cerrahi olarak çıkarılması gerekebilir.
3. Destekleyici Bakım
– Enfeksiyonun neden olduğu belirtileri hafifletmek için ağrı kesiciler ve anti-inflamatuar ilaçlar kullanılabilir.
Önleme
1. Çevresel Kontrol
– Köpeğinizin mantar sporlarına maruz kalma riskini azaltmak için çürüyen bitki örtüsü ve organik maddelerden uzak tutun.
2. Düzenli Veteriner Kontrolleri
– Köpeğinizin düzenli veteriner kontrollerine gitmesini sağlayarak genel sağlık durumunu izleyin ve olası sorunları erken tespit edin.
3. Hijyen
– Köpeğinizin yaşam alanlarını temiz ve hijyenik tutun.
Sonuç
Nazal aspergillozis, köpeklerde burun boşluğunu ve sinüsleri etkileyen ciddi bir mantar enfeksiyonudur. Erken teşhis ve uygun tedavi ile enfeksiyon genellikle başarılı bir şekilde yönetilebilir. Enfeksiyon belirtileri fark ederseniz, hemen veteriner hekiminize başvurmanız önemlidir. Çevresel kontrol ve düzenli veteriner kontrolleri, nazal aspergillozis riskini azaltmada etkili önlemlerdir.
